حضورت را در ذهن های خالی از احساس گم کرده بودم،

در قلب های خالی از آرام،

در زوزه ی گرگان،

در هی هی چوپان گم کرده بودم،

ولی  حالا. ..

حضورت در آه های سرد پاییزی-

در تب برگ های زخم خورده ازغم پاییز،

حضورت در نقطه نقطه ی نور در ظلمت،

حضورت در هلال نازک امید؛

در نیاز و ناز،

حضورت در حضور یاس،

در موسیقی پر سوز باران؛

در ردپای درد های سرد و سنگین،

حضورت در قصه های شاد و شیرین،

تلخ و غمگین،

در گردش چشم،

دست امید،